Saturday, September 04, 2010

bekerjaya


sungguh saye tak sedar bape hari lgi Ramadhan akan berlalu. pejam celik tengok langit pndang sekeliling semua muka len yg wujud. dah tak de lg kawan2 yg selama ni ari2 dok gadoh, study same2, g kelas same2...dan x lama lg nk raye~

tp this post, sy tak nk cerita pasal raye lg. sbb itu mende yg 'soon'.masih tak pasti bagaimana ia akan berlalu. sy nk tulis psl current life, current mode, current feeling bla bla...hehe. wktu dok UTP dulu, sy selalu bayangkan and tertanya where am i next Ramadhan???x sangka kan kali ni berpuasa jauh dr keluarga. mula2 puasa ade mak dan ayah. pastu puasa ngn ayah jek(mase ni mak kat KL) dan tyme ni sy belajar masak huuu. lps tu puasa 1 family utk beberapa hari dan skrg puasa sorang2. bukak pose pon sorang sbb akak senior yg stay ngn sy ni keja balik kol 12 mlm tiap2 ari. so, alone la tiap2 ari balik keja. dan kena masak utk diri sendiri jugak. that's my life so far.

bekerjaya? mmg best jd org yg dh keja coz u r no longer stay under ur parents's money hehe. tp skrg pakai duit mak ayah lg sbb gaji xdek lagi.hukhuk. lps ni xde dah laaa. insyaAllah. bila dh keja, semuanye kena berdikari. nk g bazar pon sorang2. nk g shopping pon sorang2. myb utk sstgh org yg stay ngn geng, yg bernasib bek dpt tempat keja sama dgn kawan2 still dpt rase ade kawan utk rely on. but for me? sume tu dh tak wujud. pegi keja sorang. balik keja sorang. kalo sesat pon sesat lah. macam my 1st day keja, i bley sesat utk smpai rumah. dah le terlajak jauh lak tu. nsb bek jumpa jalan balik haha. dan nsib bek keta pakai plat kelate, so kalo drive sekejap ke kiri pastu ke kanan, masuk simpang kuar simpang, org tau dah leeer. huh.

bila di ofis plak...dah x sama mcm jd student when u have friends yg working utk tasks, asgmts yg same dgn ape yg u buat. dan juga tak same mse jd praktikal student when mase tu u takde amanah nk kena pikul. u just buat keja yg SV suruh, assist technician g plant. tlg2 fotostat docs. pendeknye wat keja simple2 jek. dan juga tak same if u jd seeding engnr. sbb u xde specific task yg u kena buat. erm, maksd sy u r not really in that position coz task tu mmg ade surelah kan hehe. like wut i face now, amanah yg quite berat, tp insyaAllah akan cube pikul dan laksanakan sebaik mungkin. sst yg mmg bos suruh u buat utk kesejahteraan sejagat. HAHAHA. ayatku skema tahap apee~

xyah la cte pnjg, tp begitulah scr kesimpulannya. tp kan, 1 masalah yg saye face skrg, bl boley dikatakan hmpir setiap mase sy kena remind diri bahawa saye bukan bdk praktikal! aish, susah betul nk twist status tu. asek terbawa2 keadaan mse intern dl, dan lg satu rse cam susah nk serius. owh, it takes time babe! nk kena pusing balik, ketatkan balik mane2 skru dlm kepala ni spy sedar diri bahawa u r now an exect! ni betul, sy x tipu. seyes. reasons why i'm being this way are: u r the youngest in the club, u r the only 'girl' surrounded with all matured guys, the way u dress up x mcm org yg keja haha coz u still bwe gaye student zmn dok UTP, u talk like a student, u love and laugh for any reason (muka susah nk serius) tp ntah cane ak ley serius mse intervw ngn chit chat tuh....T___T
Smiley

but, there are some other reasons yg buat u rase u ni act dh keja when all ppl address and respect ur each words, ur welfare sgt2 terjage, when dlm meeting bos asek2 sebut nama u ckp pls take note ur task bla bla...bos reminds other exects soh ajar mcm2 mnde baru, soh bwe u pegi mane2 meeting utk kenalkan u pd sume org, bila GM ckp "that's a big challenge for u atikah as a fresh grad"...bila bos terpksa minta org custom made coverall ngn kasut hahaha awalnye. sbb size comel sgt (",) mcm kelakar jek sbb tula 1st tyme pecah rekod org nk custom-made kat situ. tp nsb bek ade rezeki muat size plg kecik! hohoSmiley

tp itulah kenyataannye (ntah ape hakikatnye) bl dh keja. kdg2 rse seronok, kdg2 rse mcm sedey terkenang zaman belajar sbb mse jd student cuti byk. bl dh keja, mne ade mid sem, akhir sem. xde daaah. nk balik jumpa mak ayah pon susah. tp bl keja seronok sbb dpt duit....

i miss this adorable friend kat umah...T___T

No comments:

Post a Comment